هدف اصلی سری Assassin’s Creed نشان دادن یک گیم پلی اکشن و درگیر کننده در کنار یک داستان با ریشه های تاریخی و واقعی می باشد . اولین نسخه ی این سری که درباره ی یک Assassin به نام Altaïr Ibn-La’Ahad بود ، به معرفی دو گروه Assassin ها و Templar ها می پرداخت . اصلی ترین مسائل در این سری مقدم بودن آزادی بر نظم بود ، چیزی که Templar ها به خلاف آن اعتقاد داشتند و سعی داشتند با برقراری نظم از طریق کنترل ذهن مردم جهانی یکپارچه بسازند . اما آیا واقعا آزادی در این جهان وجود دارد ؟ چرا آزادی ارزشی است که برای به دست آوردن آن سخت تلاش می شود ولی در واقع وجود ندارد ؟ آزادی که تنها در ذهن ها تصور می شود با تصویر بیرونی آن تفاوت فراوان دارد چیزی که چندی پیش با افشای جاسوسی های NSA ( آژانس امنیت ملی آمریکا ) از تلفن های همراه اثبات شد . Assassin’s Creed II با ارایه ی یک داستان به ظاهر ساده که هدف آن انتقام گرفتن بود و تنها فرد بد داستان Borgia نام داشت ، تلاش گسترده ای برای نشان دادن تقابل آزادی و نظم انجام نداد و بیشتر بر مسائل دیگری تاکید داشت .Assassin’s Creed III با گریزی که به انقلاب آمریکا زد توانست به نحو بسیار بهتری آزادی را به تصویر بکشد . برده داری سربازان در آن زمان و خیانت جورج واشنگتن و اعلام دستور به آتش کشیدن روستا از طرف او ، نمونه هایی از نشان دادن آزادی بود ولی این سری هیچ وقت به طور مستقیم به این مسئله نپرداخته بود و همچنان جدال دو گروه اصلی ، خط داستانی را شکل می داد.